Wat is Value Beleggen?
LEUN ACHTEROVER,
ONTSPAN EN GENIET
VAN DE VLUCHT
Value beleggen is net als het vliegtuig nemen van Amsterdam naar New York. Voordat u een vlucht selecteert, zal u waarschijnlijk onderzoek doen om de juiste vlucht te kiezen door te kijken naar prijs, duur en kwaliteit. U weet van tevoren dat de vlucht een tijdje zal duren. U kent ook de bestemming (doel) en u bent ervan overtuigd dat u de bestemming (doel) zal bereiken. Er kan turbulentie zijn onderweg, maar het maakt deel uit van de reis. Hetzelfde geldt voor “value” beleggen. Wij voeren ons onderzoek uit om de beste selecties te maken. Dankzij het onderzoek hebben we nu meer vertrouwen in de toekomst. Er zijn misschien ongunstige ontwikkelingen op macro- of microniveau die de aandelenkoers zullen beïnvloeden, maar de focus is niet op de korte termijn prijs maar op de intrinsieke waarde op lange termijn.
DE GESCHIEDENIS
Value beleggen werd in de jaren 1920 uitgevonden door Benjamin Graham en David Dodd en werd later gepopulariseerd door Warren Buffett. Deze techniek betekent dat u aandelen koopt die ondergewaardeerd zijn op de markt. Met andere woorden, het aandeel verkoopt voor (veel) minder dan zijn waarde. Het wordt zeer kosteneffectief om deze aandelen te kopen en later tegen hun werkelijke waarde te verkopen. In 1934 publiceerden Benjamin Graham en David Dodd het boek Securities Analysis, dat wordt beschouwd als het belangrijkste boek voor beleggers. Dit boek maakt een onderscheid tussen beleggen en speculeren.
​
In 1949 publiceerde Ben Graham The Intelligent Investor waarin hij het belangrijke concept van Margin of Safety beschrijft en Mr. Market introduceerde. Mr. Market symboliseert de inefficiënte markt hypothese. Er is echt een verschil in de manier waarop aandelenmarkten worden benaderd. Speculatie wordt gebruikt om binnen de kortst mogelijke tijd winst te maken. Geluk speelt een zeer grote rol als het om speculatie gaat. Value beleggen daarentegen heeft als primair doel het behoud van kapitaal. Dit betekent dat de beleggingsaanpak meer neigt naar kansen. Niets is risicoloos, maar met een goede risico-beloningsratio houdt u het risico laag en zorgt u voor een goed winstpotentieel.
EMOTIES
Emoties (Gedragsfinanciering) spelen een belangrijke rol bij beleggen. Veel mensen laten zich misleiden door marktsignalen of ander nieuws. Mensen gaan graag met de kudde mee. Als iedereen verkoopt, verkopen ze. Als iedereen koopt, kopen ze. Value beleggen is precies het tegenovergestelde. Value beleggers zijn tegendraadse beleggers in die zin dat ze tegen de kudde intrekken. Ze kopen wanneer anderen verkopen en verkopen wanneer anderen kopen. Met andere woorden, value beleggers worden niet geleid door emoties, maar maken gebruik van de irrationele (emotionele) beslissingen van de algemene markt. Een goed voorbeeld is de vroege stadia van de COVID-19-pandemie. De algemene markt was angstig en begon te verkopen. Tegendraadse beleggers vergrootte hun posities toen de prijzen daalden.
​
Het komt neer op het kopen van waardevolle bedrijven tegen gereduceerde prijzen. Hoewel emotioneel verkopen of kopen direct van invloed is op de prijs van een bedrijf, heeft het geen invloed op de waarde ervan. Naarmate de korting steiler wordt, willen we meer kopen in andere markten zoals huisvesting, auto’s en andere producten en diensten. Waarom zouden we het anders doen voor aandelen? Door waardevolle bedrijven tegen gereduceerde prijzen te kopen, beperken we ons neerwaartse risico. In wezen verzekeren we onze winst op het moment van aankoop.
WAAR BELEGGEN
WE IN?
We zoeken niet alleen naar bedrijven die handelen tegen gereduceerde prijzen. We zoeken bedrijven met producten en diensten die de ruggengraat van de economie vormen. Bedrijven die in staat zijn om omzet en winst te behouden, ongeacht de economische cycli. Daarnaast zoeken we bedrijven met hoogwaardige managementteams, solide balansen, reële onderliggende activa, projecteerbare vrije kasstromen, concurrentievoordelen om er maar een paar te noemen. Bedrijven worden grondig onderzocht en gewaardeerd door ons team om de disconteringsvoet te bepalen.
WARREN BUFFETT
EN BERKSHIRE HATHAWAY
Warren Buffett is een van de meest gerenommeerde beleggers ter wereld en staat bekend om zijn waardebeleggingsbenadering. Value beleggen werd in de jaren 1920 uitgevonden door Benjamin Graham en David Dodd en werd later gepopulariseerd door Warren Buffett. Deze techniek betekent dat u aandelen koopt die ondergewaardeerd zijn op de markt. Met andere woorden, het aandeel verkoopt voor (veel) minder dan zijn waarde. Het wordt zeer kosteneffectief om deze aandelen te kopen en later tegen hun werkelijke waarde te verkopen.
​
Warren Buffett is de algemeen directeur van Berkshire Hathaway, een investeringsconglomeraat dat aandelen van andere beursgenoteerde bedrijven bezit en ook een aantal bedrijven volledig bezit. Buffett staat bekend om zijn nuchter manier van zakendoen. De sleutel tot zijn succes is de manier waarop hij de bedrijven selecteert. Buffett heeft een uitstekend inzicht in bedrijven. Hij hanteert natuurlijk bepaalde criteria en daarnaast heeft hij zeer goede zakelijke instincten.
​
De beleggingsstrategie van Warren Buffett stelde hem in staat om de Standard & Poor's 500 (S&P500) consequent te verslaan met een jaargemiddelde dat twee keer zo hoog is (10% vs 20%). De S&P500 index geeft een betrouwbaar beeld van de ontwikkelingen op de Amerikaanse beurzen. Het oorspronkelijke doel van Buffett was een samengestelde jaarlijkse groei van 15%. Het is duidelijk dat hij zijn doel veruit overschreed. Het resultaat is nog indrukwekkender als u te weten krijgt dat dit resultaten na belastingen zijn. De inkomstenbelasting en heffingen op het gerealiseerde rendement zijn al afgetrokken, terwijl de S&P 500 geen rekening houdt met belastingen.
DE BIOGRAFIE VAN
WARREN BUFFETT
Warren Buffett werd geboren in Omaha, Nebraska in de Verenigde Staten op 30 augustus 1930. Zijn ouders waren Howard en Leila Buffett. Zijn vader Howard was een lokale effectenmakelaar en vertegenwoordiger voor de Republikeinse Partij. Buffett hield van rekenen als klein kind en was heel goed in hoofdrekenen. Op zesjarige leeftijd begon hij met de verkoop van blikjes coke op straat. Hij zou 6 blikjes coke kopen voor 25 cent en deze verkopen voor 5 cent per stuk. Daarmee behaalde hij een winst van 16%. Op achtjarige leeftijd begon hij de boeken over financiële markten van zijn vader te lezen. Hij kocht ook zijn eerste aandelen: Cities Service Preferred.
​
Hij woonde in Washington DC omdat zijn vader daar een vertegenwoordiger was. Hier werd Buffett zakenman. Op 13-jarige leeftijd deed hij twee kranten bezorgrondes. Hij leverde zowel de Washington Post als de Times-Herald. Hij gebruikte het geld dat hij verdiende, ongeveer 175 dollar per week, om tweedehands flipperkasten te kopen voor 25 dollar die hij in kapsalons plaatste. Deze flipperkasten genereerden een wekelijks inkomen van 50 dollar. Een jaar later kocht hij een Rolls Royce, bouwjaar 1934, voor 350 dollar en verhuurde deze voor 35 dollar per dag. Kortom, toen Buffett op 16-jarige leeftijd zijn middelbareschooldiploma behaalde, had hij al $6000 kunnen besparen.
Het boek, The Intelligent Investor van Benjamin Graham, heeft een grote impact gehad op de werkmethode van Buffett. Hij las dit in zijn laatste jaar aan de Wharton Business School in Nebraska. Toen hij zijn diploma behaalde, vertrok hij naar New York om de lessen vane Benjamin Graham bij te wonen aan de Columbia Business School. Graham had een wiskundige benadering als het ging om beleggen die Buffett sterk aansprak. Toen Buffett zijn MBA-diploma behaalde, keerde hij terug naar Omaha om in het beursgenootschap van zijn vader te werken. Hij bleef in contact met Graham om investeringsideeën te bespreken. In 1954 vroeg Graham aan Buffett of hij geïnteresseerd was om naar New Work te verhuizen om voor de Graham-Newman Corporation te werken. Zo kon hij de strategie en filosofie van Graham elke dag in actie ervaren. Er waren echter veel frustraties voor Buffett binnen het bedrijf, omdat hij zelf veel ideeën had die niet werden gewaardeerd. Dit leidde tot het einde van het partnerschap in 1956. Graham, destijds 61, besloot met pensioen te gaan. Buffett keerde terug naar Omaha, na veel meer ervaring te hebben opgedaan. Tegen die tijd was hij 25 jaar oud en kon hij een investeringsmaatschappij beginnen met de financiële steun van familie en vrienden.
Deze investeringsmaatschappij bestond uit zeven partners die in totaal $105.000 inbrachten. Buffett was de voorzitter en investeerde $100. De partners ontvingen een jaarlijkse rente van 7% plus 75% van de winst die het bedrijf behaalde. De resterende 25% zou naar Buffett gaan. In de 13 jaar die volgden werd een gemiddelde jaarwinst van 29,5% behaald. De Dow Jones index sloot lager dan in januari in vijf van de 13 jaar; Buffett deed het duidelijk goed. Hij realiseerde elk jaar winst. Hij beloofde zijn partners 'alleen te investeren op basis van de waarde van een aandeel en niet op basis van de populariteit ervan'. Hij zei dat "hij probeerde een mogelijk kapitaalverlies tot een minimum te beperken, hoewel een tijdelijke daling van de wisselkoers niet zo groot zou zijn dat het een paniekreactie en een verkoop met verlies verdient".
Buffett bekleedde niet altijd minderheidsposities in bedrijven, maar had ook meerderheidsbelangen en kocht geheel bedrijven in zijn geheel. In 1961 kocht hij Dempster Mill Manufacturing Company, een bedrijf dat landbouwwerktuigen vervaardigde. Het jaar daarna kocht hij aandelen van een textielbedrijf, Berkshire Hathaway. De reputatie van Buffett verbeterde en steeds meer mensen vroegen hem om hun geld te investeren. Dit resulteerde in meer aandeelhouders en leidde tot de oprichting van een toenemend aantal investeringsmaatschappijen. In 1962 was er een reorganisatie en Buffett fuseerde ze allemaal tot één bedrijf. Het kantoor was eerst op zijn privé-adres, maar verhuisde vervolgens naar het huidige adres, Kiewit Plaza in Omaha. De activa van het bedrijf waren in 1965 gestegen tot 26 miljoen dollar.
Enkele aandeelhouders investeerden samen met Buffett in Berkshire Hathaway (het textielbedrijf). Het aandeel van Buffett bedroeg 25 miljoen dollar, wat voldoende was om volledige controle te hebben over het berdijf. In de daaropvolgende jaren groeide de rijkdom van Buffett en Berkshire Hathaway exponentieel. Toch streefde Buffett ernaar om Berkshire winstgevend te maken zonder zware kapitaalinjecties. Begin jaren tachtig werd duidelijk dat het simpelweg onmogelijk was om een hoog rendement op investeringen in de textielsector te behalen. Buitenlandse concurrenten hadden goedkopere arbeidskrachten. Om te kunnen concurreren waren meer kapitaalinjecties nodig. Er was toen een hoge inflatie, dus geen mooi vooruitzicht. Vooral omdat iedereen wist dat het rendement van de investering laag kon blijven.
In juli 1985 ontbond Buffett Berkshire Hathaway, het textielbedrijf. Toch zei Buffett dat er een belangrijke les te leren was uit dit verhaal: “Turnarounds” slagen zelden. Ondanks alles had Berkshire Hathaway in eerdere jaren voldoende geld gegenereerd voor het investeringsfonds (dat verder ging onder de naam Berkshire Hathaway fund) om een verzekeringsmaatschappij te kopen.
De rest is geschiedenis.